Op 23 november vond het eerste debt sale event in Nederland plaats. Met dank aan Casper Sonnega en de mensen van de VVCM en KPMG voor de organisatie. Work In Capital was natuurlijk ook van de partij. Hier volgt wat wij onthouden hebben.
Resultaten onderzoek
Het event begon met de presentatie door Ingrid Hobbel van een enquête die meer inzicht moest geven in wat er in Nederland op dit moment speelt qua debt sale. De belangrijkste conclusies zijn de volgende:
- Enkel grote bedrijven maken gebruik van debt sale. Best te begrijpen aangezien de setup van een debt sale proces best een hele investering is en de koper volume nodig heeft voor de spreiding van het risico. Debt sale doe je niet voor € 100.000 en 10 facturen.
- De banken zijn de belangrijkste spelers. Uit een presentatie van Andrew Jenke van KMPG als intermezzo, blijkt dat de financiële crisis in Europa nog ver van over is. Banken moeten leningen die niet worden terugbetaald zo snel mogelijk kwijt zien te geraken om hun balans op orde te houden. Debt sale is de ideale manier om dat op een goede manier te doen. Om u een idee te geven: in 2015 werden transacties uitgevoerd voor € 100 miljard (!!!). Dat is 25 % van de Belgische staatsschuld.
- De ervaring bij credit managers met debt sale blijft beperkt. 55 % Van de ondervraagden heeft geen enkele ervaring met debt sale. De belangrijkste redenen om geen debt sale te doen zijn een te kleine portefeuille (terechte reden trouwens), te hoge inning via interne procedures en een te groot risico op imagoschade (onterechte redenen wat mij betreft)
- Spot sale blijft de meest gebruikte manier van verkopen. Slechts enkele spelers gebruiken forward flow.
De panels
Na de inleidende presentatie van het onderzoek, volgde 3 panelgesprekken: verkopers, kopers en juridische adviseurs. Uit elk panelgesprek hebben we iets onthouden:
- De verkopers gingen dieper in op het imagorisico. Uiteindelijk moest iedereen wel concluderen, ook Edwin de Buck van ING, dat mits het maken van goede afspraken en het uitwerken van een correcte Service-SLA, het imagorisico niet anders is dan wanneer je een traditionele externe (of zelfs interne) partij inschakelt. Imagorisico is dus geen reden meer om niet aan debt sale te doen.
- De verkopers lieten absoluut niet het achterste van hun tong zien. Buiten wat speldenprikken onder de gordel die de goede toehoorder wel verstond, was er niet veel nieuws onder de zon. Wel werd duidelijk dat niet elke koper geïnteresseerd is in vorderingen buiten de bancaire sector. Niches zijn zich aan het vormen in de markt. Ik ben benieuwd wat dat voor de marktwerking betekent.
- De juristen kwamen nog terug op het voornemen van een financiële autoriteit in Nederland om het cederen van vorderingen te verbieden. Voor een van de panelleden was dit – zeer juist ingeschat trouwens – een directe inmenging van de overheid in de bedrijfsvoering van een organisatie. Kan niet, mag niet. Dat een koper rechten en ook plichten heeft, daar was iedereen het mee eens.
Conclusie
Diegene die was afgezakt naar Amstelveen om inhoudelijk meer te weten te komen over debt sale, is op zijn honger blijven zitten. Daar was het seminarie ook niet voor bedoeld. Maar alle aanwezigen hebben goed begrepen dat Europese banken nog jaren aan het infuus hangen bij kopers van bancaire vorderingen. Een miljarden handel achter de schermen van de grootbanken, met de goedkeuring van de ECB. Schaduwbanken als het ware. Ik denk dat ik mijn ING-aandeeltjes toch maar verkoop!
